20/02/2021
Als echte Purmerender loop je ook als het sneeuwt natuurlijk regelmatig een rondje door de binnenstad om in conditie te blijven, maar dat is nu toch wel lastig. Mensen op straat die je begroeten zijn vrijwel onherkenbaar met het barre weer van de afgelopen periode. Ineens hoor je ‘hallo’ en dan is het raden wie er achter het vaak te grote mondkapje, te lange haar en overjarige wintermuts verborgen zit. Ook de gesloten winkels maken het tot een treurig geheel. Gelukkig is er dan het ‘click en collect’ idee, maar na het thuis klikken, blijkt het collecten in enkele straten in het centrum toch ietwat lastig te zijn. Sneeuwruimen is duidelijk niet de favoriete hobby van een aantal winkeliers en de ‘glijgoten’ maken hun naam meer dan waar.
Na een rondje door het centrum wip ik nog even aan bij de buren om de uitlaatagenda voor Droef te bespreken. Niet dat ik vaak de behoefte heb om na negen uur nog de doorgaans uitgestorven straat op te gaan, maar ja, het geeft toch een kwajongensachtig gevoel, het mag niet en ik doe het lekker toch. Ik ga nu regelmatig na negen uur met Droef aan de wandel en maak dan een praatje met andere uitlaters. Samen beleef je dan een soort solidariteitsgevoel. Wij wel en de rest moet binnenblijven.
Bij de buren lijkt het wel een knutselclub. De tafel ligt bezaait met papier, lijm en kleurpotloden en buurvrouw is in de weer met een grote gevaarlijk uitziende schaar. Om een plek op de bank te bemachtigen moet ik Droef, een nietmachine, tekendriehoek, snijmes en een pak vouwblaadjes opzij schuiven. ‘Sorry’ zegt buurvrouw, ‘pak zelf maar een biertje, ik heb even geen tijd en buurman is aan het kijken of hij ergens plakletters kan scoren’. Omdat buurvrouw er doorgaans heel andere hobby’s op nahoudt, vraag ik verschrikt wat er aan de hand is. “Is er iets gebeurd en moet ik mij zorgen maken?” ‘Nee hoor’ roept buurvrouw vrolijk, ‘ik ben een logo aan het maken’. Even weet ik niet hoe ik moet reageren, maar buurvrouw helpt me uit de nood. “We lezen net in de krant dat Purmerend een nieuw logo zoekt vanwege de fusie met de Beemster, en toen buurman de voorbeelden zag, viel hij schaterend van de bank. Nou, dat kan jij zelfs beter riep hij uit, en ja, nu moet ik wel aan de slag.” Buurvrouw wordt opeens serieus en zegt op ernstige toon en met priemende vinger ‘logo’s dienen om iets in één oogopslag herkenbaar te maken en bij de voorbeelden in de krant moet een A4tje met uitleg worden bijgevoegd.’
Dan komt buurman terneergeslagen binnen, en als buurvrouw vraagt ‘wil je warme chocolademelk met slagroom of een koud biertje’, kijkt buurman haar wanhopig aan. “Mooi nergens plakletters te krijgen, eerst klikken en een halve dag later ophalen. Nou ik ga mooi niet nog een keer door de sneeuw baggeren. Ze zoeken het maar uit. Een omgekeerde P die een B wordt, kleuren waarvan maar heel weinig bewoners de relatie met de stad of polder weten en een koeienkop, een idee dat al eerder met veel tam tam is gepresenteerd, ergens in een onderste la is beland en niet zou misstaan op de bezorgwagen van een slager.” Buurman heeft ineens wel een idee van hoe het ook zou kunnen. “Luister buur, geef al die thuiszittende leerlingen van de middelbare scholen de mogelijkheid een logo te ontwerpen, en daarmee leuke prijzen te winnen. Dan is er tenminste ook echt iets te kiezen. Logo’s met een uitleg, tjonge jonge, kan daar niet wat aan gedaan worden?” bozebuurman@hotmail.com.
