Strijd en Krachtig uit de Hazepolder

22/05/2021

Soms kom je in Purmerend dingen tegen waarvan je denkt, hé wat leuk, dat wist ik niet. Regelmatig plaatsen we op deze site Terugblikken, verhalen over de stad en haar bewoners, van Piet Jonker, redacteur/fotograaf van weidevenner.nl. Deze keer: Strijd en Krachtig

Bijna zeventig jaar geleden organiseren winkeliers in Purmerend een trommelwedstrijd. Cor Wouda, 15 jaar oud en tamboer bij Kunst na Arbeid, trommelt in de Hazepolder een groep jongens bij elkaar en met ferme slagen op koekblikken, die aan een touw om hun nek hangen, loopt de club mee als een echt muziekkorps. Er doen twee korpsen mee en de jeugd ‘van over de sluis’ wint de tweede prijs.                                              

Er wordt al snel een vereniging opgericht met de naam ‘Strijd en Krachtig’. Vatenhandel Strijder stelt triplex vaatjes beschikbaar en met medewerking van de firma Zijp (Hoogstraat) komen er uniformen. Cor geeft zelf les in een loods bij Strijder en later in de Coöp-bakkerij aan de Neckerstraat, het Witte Huis en  de oude kaasbeurs boven het politiebureau aan de Kaasmarkt. Er komen echte instrumenten, en dat betekent dat repeteren in de kaasbeurs niet meer is toegestaan vanwege te veel herrie voor de politieagenten. Er wordt ook geoefend in marcheren met elke week een rondje door de Hazepolder. Bewoners staan buiten te applaudisseren als de groep langs marcheert. Bij opgetreden in Hoorn en Zaandam gaat de hele club met trommels en al in een verhuiswagen van Prins. In een buitenwijk wordt de wagen ‘gelost’ en marcheert het korps fris en vrolijk de stad in.

Lantaarn weg
In 1958 en 1965 krijgt het korps een uitnodiging voor het defilé bij Paleis Soestdijk ter ere van de verjaardag van koningin Juliana en wordt een cadeau uit Purmerend aangeboden. Strijd en Krachtig is ook een graag geziene gast bij voetbalwedstrijden van Ajax, ADO Den Haag, Cambuur Leeuwarden en Volendam. Op tweede pinksterdag1959 organiseert het bestuur een drumband concours voor de jeugd op de Nieuwstraat en de Westerstraat. Door het meedoen van een korps uit Frankrijk is het officieel een internationaal gebeuren. Het tv-programma ‘De Verrekijker’ maakt opnamen en er komen duizenden bezoekers naar de afsluitende taptoe op het Purmersteijnveld ‘over de sluis’. In 1963 vindt de Taptoe Purmerend plaats op de Kaasmarkt en ook dit spektakel wordt uitgezonden op tv. Er komen speciale tribunes voor 3000 toeschouwers en de vertrouwde driearmige lantaarn midden op het plein moet ‘tijdelijk’ plaatsmaken. De lantaarn gaat naar de gemeentelijke opslag en komt helaas nooit meer terug.

Spiegelbeeld
Hoogtepunten zijn de uitwisselingen met buitenlandse korpsen. Het korps Ottawa Technical High School Band uit Canada geeft een concert in de oude muziektent aan de Nieuwegracht. De slagwerkers passen echter niet meer in de tent en moeten in het gras plaatsnemen. Om de verenigingskas te spekken organiseert Cor Wouda tussen alle optredens door feest/revueavonden in het Herenlogement. Tijdens de viering van het tweede lustrum krijgt de club een lyra (draagbare xylofoon) aangeboden door leden en donateurs. Op een feestavond van sponsor Zijp is het Herenlogement afgeladen met jeugd als Willeke Alberti haar hit Spiegelbeeld live komt vertolken.

Zweepslagen
In 1964 verandert de naam Strijd en Krachtig in Tamboer- pijper- en trompetterkorps Willen Eggert en vanwege de grote aanwas van leden komt er een junioren- en seniorenkorps. In 1966 is er een uitwisseling met een korps uit Manchester en komen korpsen uit een aantal Europese landen, Israel en Amerika naar Purmerend voor een internationaal Jeugdmuziekfestival. De concerten worden gegeven in een loods aan de Burgemeester D. Kooimanweg (later VW garage). Een Duits orkest heeft een act met knallende zwepen op het repertoire en in alle enthousiasme, en gebrek aan ruimte, worden enige toeschouwers getrakteerd op zweepslagen. Vanwege het geweldige succes steken de bestuursleden Wouda, Has, Been, Broersen en Dijkshoorn de koppen bij elkaar en na drie jaar intensieve voorbereiding, en de hulp van bijna honderd vrijwilligers, opent. F.J. Kranenburg, commissaris der Koningin, op 1 augustus de Purmerade 1970.

Handen en voeten
Een hoogtepunt is de reis naar Rauma, Finland en in de loop der jaren nemen veel buitenlandse korpsen deel aan de Purmerade, maar onvergetelijk voor de gastgezinnen is het 120 man tellende Franse korps Ecole Saint Nicolaas ‘d Iny. Voor zowel de Franse gasten als voor de gastgezinnen gaat er een nieuwe wereld open. De meeste Purmerenders maken voor het eerst kennis met buitenlanders en moeten met handen en voeten uitleggen wat ze bedoelden. De logé van de familie Kooiker denkt over het groene kroos in de sloot achter het Purmersteijnveld te kunnen lopen en gaat ‘koppie onde’.

Onvergetelijk
De Purmerade 1986, met als gasten de Derby County Wind Band, is vooral voor de bewoners van de Hazepolder een onvergetelijk hoogtepunt. De Engelse bandleden voelen zich er helemaal thuis en trakteren de bewoners op een privéconcert vanuit een open vrachtwagen. Het is een zeer gedisciplineerd korps, maar in de vrije uurtjes worden de Nederlandse gewoontes tot in de late uurtjes in de plaatselijke ‘pups’ bestudeerd. Het clubgebouw van de buurtvereniging staat meerdere avonden te schudden op de fundering.

Tijden veranderen, het Tamboer- pijper- en trompetterkorps Willem Eggert is ter ziele gegaan en de Purmerade bestaat niet meer. Veel Purmerenders hebben mooie herinneringen aan het muziekspektakel, maar ook in veel buitenlanden wordt met weemoed teruggedacht aan de Purmerade, hét muziekfeest in Purmerend.