27/12/2018
Het jaar is weer om en op oudejaarsavond happen we traditiegetrouw weer een berg oliebollen en appelflappen weg. Niet alleen bij bakkers, winkelbedrijven en oliebollenkramen is de lekkernij verkrijgbaar, want veel instellingen, verenigingen en clubs bakken en verkopen zelf om de kas te spekken. In de Hazepolder werd dertig jaar geleden al gebruik gemaakt van deze mogelijkheid om geld binnen te halen. In 1988 startte een aantal bewoners onder de ludieke naam ‘Oliebollenbakbeweging’ een actie om een jeugdactiviteit in de buurt te financieren.
In de Hazepolder werd altijd veel georganiseerd voor kinderen, volwassenen en ouderen, maar de groep van 12 tot 16 jaar viel vaak buiten de boot. Om die ook iets leuks te laten doen, werd een jeugdmusical geschreven, maar al gauw bleek dat allerlei bijkomende zaken als decor, kleding, muziek, huur van theater en dergelijke, geld kost, en daar was de clubkas niet op berekend. Er werd geroeid met de riemen die er waren en dankzij een paar sponsors, uitgekiend inkopen en zelf maken van kleding en attributen voor de ‘artiesten’ werd het onmogelijke mogelijk gemaakt. Om wat meer financiële armslag te krijgen, kwam het idee van oliebollen verkopen op tafel. Bedrijven werden aangeschreven om de ingrediënten te sponsoren, en om de verkoop te bevorderen werden proefbollen gebakken die op 5 december door zwarte pieten aan alle bewoners gratis werden aangeboden.
Vijfduizend bollen en flappen
De bestelformulieren werden rondgebracht en op 29 december vielen ’s avonds de eerste deegbollen in de pan. De hele nacht werd doorgebakken en de volgende dag werden de bestelde bollen en flappen door de ‘artiesten’ persoonlijk bezorgd. Uiteindelijk werden ongeveer vijfduizend oliebollen en appelflappen verkocht en mede daarmee wisten de organisatoren de musical te financieren, zonder een beroep te hoeven doen op de schrale clubkas van de buurtvereniging.
Vijf maanden later, 6 mei 1989, ging, na vele avonden repeteren in het buurthuis, de musical ‘The greatest show In West’ in première in de Koepelkerk. Het was de laatste voorstelling die in dat theater te zien was.
