25/09/2021
Op 24 september 1996 overleed Jan ten Cate. Een markante Purmerender die alom aanwezig was en overal een mening over had. Jan is begraven in een familiegraf op de Nieuwe Algemene Begraafplaats aan de Purmerweg en precies 25 jaar na zijn overlijden werd hij herdacht. De Vereniging Historisch Purmerend, waarvan hij in 1971 medeoprichter was, plaatste een bloemstuk op het graf en bestuurslid Conny Blokker sprak de aanwezigen toe. Als eerste werden Paula Bakker en Angela Dekker bedankt voor het opknappen van het graf.
Conny Blokker: “Paula en Angela hebben het graf samen opgeknapt. Stenen gewassen, marmer geschrobd, belettering zichtbaar gemaakt en nieuwe planten geplant. De Vereniging Historisch Purmerend stelt dat zeer op prijs.” Peter Kersloot, curator van Jan, blikte terug met een paar anekdotes en bijzonderheden over onder andere de erfenis, openbare veilingen en verkopingen om geld bij elkaar te krijgen voor restauratie van het Garrels orgel in de Nicolaaskerk. Kersloot: “Jan was een bijzondere man die zei wat hij dacht. Ook zorgde hij vrijwel elke week voor een ingezonden brief in De Waterlander.”
Peter Kersloot
Afschuwelijke bunker
Vooral over het slopen van oude panden kon Ten Cate zich behoorlijk opwinden en de bouw van het WEC vond hij helemaal niks. Ooit zei hij ‘ik ben er een keer geweest, maar daarna nooit meer een voet binnen gezet’. Zijn commentaar op de bouw van het WEC ‘(afschuwelijke bunker’ volgens Jan) en de sloop van het Stads Ziekenhuis liggen nog in het geheugen. En zijn boekjes Purmerend in grootmoeders tijd en De stegen van Purmerend zijn nog steeds populair.
Niet vergeten
Toen Jan werd begraven was er nog geen QR-code waarmee je via je mobiele telefoon de lievelingsmuziek van de overledene kan beluisteren, maar geen nood, Jan liet de naam van zijn favoriete muziek ‘Adagio in G-KLTt. Albinoni’ in de marmeren omlijsting beitelen. Aan de ander kant staat de tekst ‘Dood zijn zij die men vergeet’. Vijfentwintig jaar na zijn overlijden ligt zijn graf er, dankzij Paula en Angela, weer piekfijn verzorgd bij. Jan ten Cate is zeker niet vergeten,
In het boekje Purmerend in oude ansichten deel 2 schreef Jan het (lange) gedicht ‘Aan de stad Purmerend’, dat eindigt met:
Helaes hoe bitter valt’, daer alles loopt verloren!
De liefde tot zijn stad is een yeder aengeboren.
Verdelgde stad, het schone zal nimmer wederkeren,
Jammer, Purmereynde verwachtte wijs’re heeren.
Met welgemeende verontschuldiging aan Joost van den Vondel.
Mooi geschreven Piet. Waarvoor dank. De VHP bestaat nu 50 jaar. Correctie 1961 is 1971. ?
Bedankt, het is aangepast.
Piet, wat een mooi stukje over ons, en wat een mooie foto’s! Hartelijk dank hier voor!
Geweldig actie voor een markant persoon.
Voor mij persoonlijk was het de broer van mijn moeder en een fantastische oom.
Mooi opgeknapt dat graf. Goed gedaan dames. Verdient Jan wel.
Bijzondere man met eigen mening. Hij kon ook de stadsvernietiging niet tegenhouden.Zijn stad.