18/09/2021
Als echte Purmerender ben je natuurlijk blij dat de regels wat losser zijn geworden en we weer gezellig elkaar kunnen bezoeken. Het duurt dan ook niet lang voordat buurman roept voor een biertje. Buurvrouw is op pad om bij een hotel in de Purmer nog wat drank goedkoop te scoren vanwege de sluiting, en buurman wil het graag even hebben over de politiek. Hij ziet in mij altijd een gewillig slachtoffer, die het overigens allang heeft opgegeven om hem tegen te spreken. ‘Zeg buur’ begint hij zijn betoog, ‘wat denk jij nou van dat hotelgebeuren in het Beusebos’? Eerlijk gezegd denk ik dat voormalig wethouder Piet Beuse, naar wie het bos is vernoemd, zich omdraait in zijn graf als hij zou zien dat het Beusebosgebeuren veranderd is in een wedstrijdje verpissen, maar het lijkt me verstandig om eerst buurman zijn mening te laten verkondigen. Bij het woord Beusebos kruipt Droef snel achter de bank, want voor hem zijn alle bomen hetzelfde en dat buurman hem vaak meesleepte naar het bos is hij nog niet vergeten. ‘Nou’ gaat buurman verder, ‘of er nou een hotel, of dierentuin komt, het maakt me niet zo veel meer uit, en als de wethouder Wonen met een duimstok onder de bagagedrager een keer langsfiets, staat het binnen de kortste keren toch vol met hoge (dure) woningen’. Als ik vraag wat dan het probleem is, gaat buurman er even goed voor zitten. “Politiek buur, dat is het probleem. Wethouders, die overigens best wel vakkundig kunnen wethouden, gaan onderhandelen met ervaren en succesvolle zakenlieden, en dan sta je meteen al op achterstand.” ‘Ja maar’ sputter ik, ‘zij moeten op dat moment toch afspraken maken’. ‘Tuurlijk’, bromt buurman, ‘maar laat bewoners (kiezers) dan meekijken, want uiteindelijk wordt alles toch openbaar. Nu blijven mensen gissen, beschuldigen en in onzekerheid’. ‘Maar de gemeenteraad dan’, opper ik voorzichtig, die is toch de baas’. Daar raak ik blijkbaar een gevoelige snaar, want buurman verslikt zich in een slok bier, en loopt rood aan. “Ja hoor, door partijen zijn afspraken gemaakt en welke argumenten ook worden aangedragen, veranderen van mening gebeurd doorgaans alleen na de verkiezingen.” Buurvrouw komt fluitend aangefietst met volle fietstassentassen bier, voor een zacht prijsje overgenomen van het sluitende hotel. Als ze hoort waar we het over hebben, schiet ze in een schaterlach. “Als je denkt dat hotelgasten vanuit een hotel met groot buffet, bioscoop, casino en skybar naar de binnenstad van Purmerend gaan voor een drankje of ander vertier, nou dan heb je net als ondernemers die denken dat de kaas voor het ontbijtbuffet bij kaasboer Beuse op de markt en de ham bij een lokale slager wordt gekocht, een hele grote dikke roze bril op. Zelfs de kers op de appelmoes heeft nooit van het zonnetje in een naburige polder mogen genieten en ook de was gaat niet naar de wasserij in de fusiegemeente.” Buurman schudt het hoofd en voegt nog toe dat wat betreft milieu, duurzaamheid, stikstof en dergelijke sommigen zelfs een beslagen (weg)duikbril op hebben. “Nou buur, laat jij Droef maar uit, ik kan even door het bos geen boom meer zien.” Droef komt meteen kwispelend achter de bank vandaan, want hij weet dat ik de eerste de beste boom ver genoeg vind. Dat het Beusebos al lange tijd is afgesloten heeft hij gelukkig geen weet van. Hij zou ook niet begrijpen dat in Purmerend handhaven regelmatig wordt verward met weghalen of afsluiten. Kan daar niet wat aan gedaan worden? bozebuurman@hotmail.com.
Weer een schot in de roos.