14/11/2023
Als echte Purmerender zit je natuurlijk op 11 november met de maaltijd snel naar binnen gewerkt bij de deur snoep uit te delen. Koude voeten, vals zingende kinderen met enorme tassen en bestrukkige ouders, elk jaar weer een feest. Al snel nodigt buurman zichzelf uit en terwijl hij aan de volle bak met snoep begint, priemt hij meteen een vinger in mijn borst. “Zeg buur, heb je het gelezen, het zal toch wel een verlate 1 april grap zijn? Als een groepje kinderen ‘m’n vader is een dikzak’ begint zingen en ik hem niet begrijpend aankijk, gaat buurman er even goed voor zitten. “Nou, Purmerend is nu officieel door het college gedegradeerd tot ‘stadje tussen de polders’, toch niet te geloven man.” Ik kijk hem ongelovig aan en zie een klein wolkje stoom uit zijn oren komen. “En weet je waarom buur? Omdat volgens hen inwoners de binnenstad liefkozend ‘het stadje’ noemen. Liefkozend, ja m’n zolen, complete onzin.” Buurman neemt nog een graai uit de snoepbak en zowaar zie ik hele kleine horentjes op zijn voorhoofd verschijnen. “Tussen de polders, mooi gevonden, maar Purmerend bestaat zelf voor het grootste deel uit volgeplempte polders. Als de overlopers in de vijftiger jaren vanuit een woning zonder warm water op één hoog achter uit de grote stad in deze polders komen wonen in een doorzonwoning met tuin en douche, deugt er volgens velen van hen niets in Purmerend. Niks te doen, suffig, slaapstad, droomstad, vooral boeren en achtergebleven gebied. Amsterdam is de stad en Purmerend ‘het stadje’. Niks liefkozend, gewoon een scheldwoord dat door de nakomelingen, en zelfs bestuurders, onwetend van de geschiedenis, wordt overgenomen.” De nieuwkomers bemoeien zich in die tijd ook met het besturen van de stad, alles moet anders, zelfs de Sinterklaasintocht. Als de sloopwoede enigszins achter de rug is en de polders worden volgebouwd, komen er plannen voor opwaardering van de binnenstad, maar helaas blijft het lang bij plannen. In 1973 blijkt uit een onderzoek door de Universiteit van Amsterdam en de VVV dat jaarlijks gemiddeld een half miljoen bezoekers, naar Purmerend komen ‘koetjes kijken’. Nu moeten bezoekers het op ‘spetterende koopzondagen’ doen met een springkussen en een paar goedwillende winkeliers die open zijn. Dan schuift buurvrouw aan met warme chocolademelk voor de kinderen. “Ja, ik zag het op de website, geweldige plannen, en jawel… weer een nieuw logo. Eerdere logo’s zoals Purmerend Marktstad, Hart van Waterland en Waterlands Goed 2020 kunnen de prullenbak in. Dat zal de concurrentie in Edam, Volendam, Zaandam en Hoorn leren. Die laten we toch maar mooi even een poepie ruiken.” Droef likt de gemorste snoepresten van straat en dan word ik toch echt een beetje verdrietig. Door Calimero-gedrag en weinig kennis van de geschiedenis van de stad (613 jaar stadsrechten!) wordt Purmerend met alle wel of niet tot stand te komen grote ambities en versiert met termen als stakeholders, bidbook en Brand Values gedegradeerd van trotse Marktstad tot armzalig ‘stadje tussen de polders’. Kan daar niet wat aan gedaan worden? bozebuurman@hotmail.com.
Spijker op z’n kop! Volstrekt onnodige marketingpoep!
Je wilt er niet gezien worden: laarzen aan en winkelen in het stadje tussen de polders. Je schaamt je dood.
Marketingpraat van de rechtse rakkers in de raad. Verwoede pogingen om Purmerend op de kaart zetten 😂 Maar er is niks in Purmerend over wat de moeite waard is ervoor om te rijden. De charme van oud Purmerend is grotendeels platgegooid.
De rechtse coalitie geeft al jaren bakken met geld uit in de hoop geld te verdienen, maar slaan de plank volledig mis.
Ze vergeten inderdaad niet alleen de historie van Purmerend, maar ook de bewoners, want de onleefbaarheid, onveiligheid en armoede onder de burgers groeit.