06/11/2022
Als echte Purmerender voel je je natuurlijk ook wel eens een beetje eenzaam. Wat moet je dan? Gezellig de hond uitlaten? Dat kan niet, want ik heb geen hond en om alleen met een riem in de ene en een leeg hondenpoepzakje in de andere hand te lopen, staat ook een beetje lullig. Opeens verschijnt buurmans hoofd boven de schutting. “Hallo buur, zin in politiek? Er wordt nu in het gemeentehuis gepraat over de uitgaven en inkomsten voor komende jaren, zullen we even een kijkje nemen?” Als we aankomen gaat het net over de hondenbelasting. Buurman weet er alles van en terwijl we nog snel even een gratis bakkie koffie nemen, krijg ik een lesjes geschiedenis over hondenbelasting. ”Weet je buur, in 1875 wordt in de gemeenteraad al gepleit voor afschaffing, maar dat gaat niet door. Ook daarna proberen politieke partijen de belasting te schrappen, maar krijgen nul op rekest. In 2016 wordt zelfs een nieuwe regeling van kracht en een nieuw bedrag vastgesteld. Een jaar later komt de gemeente met het plan ‘De Hond De Baas’ en nu gaan ze er weer over debatteren. Als snel blijkt dat sommige partijen niet langer de lasten, maar wel de lusten van hun huisdier willen dragen. Euro’s als malse hondenbrokjes in de gemeentevoerbak deponeren, zien ze niet meer zitten. Buurman vindt het allemaal wel vermakelijk, maar als huisdierloze inwoner raak ik toch een beetje in de war. In Purmerend wonen veel honden en die zorgen omgerekend elk jaar voor een lange rij goed gevulde en meurende kruiwagens met poep, zo’n beetje van de Kaasmarkt tot het gemeentehuis. Het ‘probleem’ neemt veel spreektijd in beslag, maar volgens buurman is het, met een verhaspelde Purmerendse uitdrukking ‘veel geblaf en weinig wol’. Als er een schorsing wordt aangekondigd, vindt buurman het wel genoeg. “Kom op buur, ik moet nog met Droef aan de wandel.” Bij thuiskomst zit buurvrouw naar het debat op tv te kijken en zegt hoofdschuddend ‘nog even en ze vragen om hondenbijslag’. Buurman schiet in de lach en met een blik op Droef, ‘ja en hoe groter de hond hoe meer bijslag’. Buurman gaat met Droef nog even naar de HOP. ‘Prima voorziening hoor’, zegt hij, ’daarvoor hebben vrijwilligers enige jaren de benen onder de kont vandaan gelopen en dat kost weliswaar niets, maar ze moeten wel aangelegd en onderhouden worden. Ook de ’niet opruimen plekken’ worden schoongemaakt en dat alles kost ons hondenbezitters ongeveer tweeëntwintig cent per dag. Waar hebben we het over?” Buurman en Droef gaan op pad met een royaal formaat hondenpoepzak, want Droef staat tegenwoordig op de lijst van grootbelasters. Buurvrouw schenkt een biertje in en kijkt schichtig achter de bank. Beetje onzeker vertrouwt ze me toe dat ze op de gemeentesite heeft gezien dat de verhouding eigenaren en honden in Purmerend 1 op 1,1 is.’Dan moet er hier toch nog ergens een klein Droefje rondlopen’ zegt ze vragend. Ik neem een slok bier en zucht. Kan daar niet wat aan gedaan worden? bozebuurman@hotmail.com.
