03/01/2023
Als echte Weidevenner vind je de Kerstsfeer overal terug in de wijk. Tijdens het uitlaten van Joy loop ik langs de huizen en zie dan versierde Kerstbomen in de huiskamers en de tuinen staan. Ik kijk dan altijd stiekem even hoe een ander het doet. De ene boom is versierd met alleen lichtjes, vind ik wat minder, maar misschien geen tijd? De andere helemaal versierd met kerstballen in alle kleuren of met allerlei leuke kerstballen in de vorm van dieren, engeltjes of vogels, je kan het zo gek niet bedenken of er is wel een kerstbal van. Dan al die versierde gevels, zo mooi, ik ben dan echt trots op de bewoners, meestal mannen, die de buitenboel zo mooi versieren. Een lint van lichtjes keurig verdeeld over een boom is geen makkelijk iets. Ik vind het al moeilijk als ik de slingers in de kerstboom wil draperen. Tijdens het inslaan van de kerstboodschappen loop ik tegen een heuse Kerstman aan die Ho Ho Ho! roept en lieve dames vragen of ik chocolademelk met slagroom wil. Weer leuk gedaan van de winkeliersvereniging, is toch even een momentje samen als je toch met z’n allen voor de bakker en slager staat te wachten. Ik hoor niemand klagen en mensen maken een praatje met elkaar. Echt kerstsfeer op het plein en in de wijk! De kerstsfeer is wat minder als ik thuiskom en aankondig dat we hoognodig de boom moeten opzetten en de boel versieren. ‘Nou, het kan toch wel een keertje wat minder’ roept manlief, maar ik ben zo aangestoken door alles en geef hem een beker chocolademelk met een dikke klodder slagroom en een groot stuk amandelstaaf, even opgepiept in de oven. Ik vertel de lieve schat, dat we verleden jaar een kerstboom hebben gekocht met de lichtjes er al in, dus dat scheelt een hoop werk. Kleinzoon Kyan wil graag helpen met het versieren van de boom, dus dat hoeft hij ook niet te doen. Ik heb heel handige guirlandes in de aanbieding gekocht, die hoef je alleen maar even op te hangen en aan te sluiten, dat moet toch wel kunnen? Het staat zo gezellig als we met Kerst met z’n allen gourmetten. En laat het morgen nou nog een dagje mooi weer zijn? Wat wil je nog meer? Zelfs de weergoden maken het makkelijk. Tja, zo’n redenatie daar kan hij niet tegenop. Met een ‘nou vooruit dan maar’ gaat hij de volgende dag aan de slag. Als ik samen met Kyan de laatste ballen in de boom heb gehangen zijn maar drie ballen gesneuveld, en als we de lichtjes aansteken is manlief ook klaar met de buitenverlichting. Tijdens het avondeten kijkt Kyan even naar buiten en zeg ‘opa, wat mooi die verlichting in de tuin, kun je dat ook bij ons doen’? Ik zie manlief stralen als hij zegt, ‘ik weet niet of ik daar wel tijd voor heb’. De volgende dag belt dochter op dat ze blij verrast is dat pappa spontaan de tuin kwam versieren en ze daarna samen gezellig van de thee met kerstkransjes hebben genoten. Kijk, daar word ik nou helemaal blij van!
