31/03/2024
Als echte Weidevenner ben ik best een beetje trots op ‘mijn wijk’. Momenteel lijkt het of alles er op z’n Paasbest uitziet. Het gras is keurig gemaaid, in de perken groeien de narcissen uitbundig en de bomen en struiken beginnen uit te lopen. In onze straat liggen heel veel stuifmeelkatjes, maar na een melding aan de gemeente komt er na twee dagen een veegwagen langs om alles op te ruimen. Manlief is minder tevreden, want het stuifmeel veroorzaakt hooikoorts en nu loopt hij te snotteren en te niezen. “Ik ga wel naar de boot, want bij het water heb ik minder last, en jij wilt nog varen met Pasen. Ik ga de motor wel even nakijken”. Hij bedoelt dan gezellig met de mannen op de haven koffieleuten en kletsen over de geplande voorjaarstocht. Gaan we weer naar Broek op Langedijk, altijd gezellig, of misschien naar Monnickendam? De hefburg bij Broek in Waterland wordt gemaakt, dus dat kan dan ook weer. Als manlief bezig is, staan de andere heren, letterlijk als beste stuurlui aan wal, aanwijzingen te geven. Thuis ben ik bezig met de voorbereidingen voor Pasen. De hele familie en aanhang komt op de paasbrunch, dus alles moet er op z’n paasbest uitzien. Kyan kan inmiddels al aardig pianospelen en is druk aan het oefenen met Peacherine Rag, mij nog bekend van de film De Sting. Niet echt een paasliedje, maar wel vrolijk. Zijn leraar weet inmiddels dat hij niet van de standaardliedjes houdt, dit vindt Kyan veel leuker, en pianoles moet vooral leuk zijn volgens hem. “Oma we gaan toch ook wel eieren zoeken in de tuin?” Natuurlijk, dat doen we toch ieder jaar. Wel zorg ik ervoor dat de eitjes elke keer wat kleiner zijn, dus moeilijker om te vinden. Inmiddels kent hij de meeste plekjes wel, maar hij blijft het toch geweldig vinden om ze te zoeken. Zaterdag heb ik hem meegenomen naar speeltuin De Speelkraam. Dat vindt hij als tienjarige nog steeds een feest, de trampoline, klauteren en klimmen en muziek maken op speeltoestellen. “Wie is die mevrouw met die grote ketting vraagt hij op een gegeven moment.” Dat is onze burgemeester leg ik hem uit. “Gaat ze ook spelen dan?” Nou nee, niet echt, ze opent de waterspeelplaats met zand, leg ik uit. ‘Oh, daarom die meneer die allemaal foto’s maakt’ is zijn alerte opmerking. Hij vindt het allemaal prima en gaat na de opening de waterpomp eens goed testen. Ik krijg koffie met wat lekkers, geniet en ben trots dat de vrijwilligers het toch iedere keer weer voor elkaar krijgen om er wat moois van te maken. Bij terugkomst merk ik dat op het water rond ons huis het voorjaar ook weer begonnen is. De waterhoentjes zijn druk bezig met het bouwen van een nest en het wegjagen van andere watervogels. Ik zie zelfs al een zwaan die een nest op de waterkant aan het bouwen is. Ook de aalscholvers zijn alweer samen op het water. Kijk, daar word ik helemaal blij van.
Reacties op De Blije Buurvrouw kunt u mailen naar redactieweidevenner@gmail.com. Wilt u de Blije Buurvrouw iets leuks vertellen of laten zien in de wijk, laat het weten.
