25/07/2023
Vrijdag 7 juli wordt Betty Vlak-Mol ietwat zenuwachtig wakker. Ze krijgt wel vaker bezoek in Emmen, maar de uitnodiging voor een brunch met de Verenging Historisch Purmerend is toch wel een beetje bijzonder. Een paar dagen eerder leest ze toevallig een artikel over Klaas Kwadijk, eerdere winnaar van de VHP- Jaarprijs, en denkt even ‘het zal toch niet, ik schrijf wel in het magazine, maar nee, dat heb ik toch niet verdiend’.
Het bestuur van de VHP denkt daar anders over en na een lange reis zitten ze met Betty aan de koffie in een plaatselijk restaurant. In het bijzijn van familieleden, die ook in het complot zitten, wordt het een feestelijk gebeuren als hoofdredacteur Jack Otsen vertelt dat Betty de VHP-Jaarprijs 2023 krijgt en voorzitter Gerard Schotsman haar het mooie beeldje overhandigt. Betty is even sprakeloos. “Ik had geen flauw benul dat dit zou gebeuren.”
Tennisbaan
Betty schrijft regelmatig artikelen over Purmerenders in het VHP Magazine, maar is in Haarlem geboren. “Mijn grootouders Obe en Brechtje Mol-van der Meulen zijn geboren Bolswarders en opa werkt als koperslager bij Hollandia in Purmerend. Opa en oma Van Dijk komen uit Schiedam en Vlaardingen en opa wordt technisch directeur bij Hollandia Purmerend. Ze gaan wonen in de directeursvilla, waar opa een tennisbaan laat aanleggen en veel jeugdige Purmerendertje les krijgen.“
Journalist
Vader Lammert Mol ontwikkelt zich tot een breed georiënteerd iemand, maar is ook creatief. Betty: “Hij gaat naar de Stads Teekenschool aan de Gouw en wordt journalist bij Schuitemakers Purmerender Courant. Hij kan goed schrijven en waarschijnlijk heb ik dat van hem meegekregen.” In 1925 wordt Lammert administrateur bij de firma Wed. G. Oud Pz.&Co in het hoofdkantoor in de Peperstraat. Na een geschil met de gemeente vertrekt de firma naar Haarlem. De winkel blijft bestaan en een beheerder runt de zaak. Lammert gaat mee en op 5 augustus 1929 trouwt Lammert met Anna van Dijk. Ze gaan wonen op de Gedempte Oude Gracht in het centrum van Haarlem.
Stoofpeertjes
Betty: “Als ik op 17 januari 1933 ter wereld kom, noemen vader en moeder mij Brechtje, vernoemd naar oma Brechtje Mol, maar omdat die naam nauwelijks voorkomt, wordt mijn roepnaam Betty. Op mijn vijfde jaar moeten mijn amandelen worden geknipt. 
Ik zie er erg tegenop, maar als moeder zegt dat de dokter op opa van Dijk lijkt ben ik niet meer bang. Nadat ik ben opgeknapt mag ik bij oma Mol heerlijke stoofpeertjes komen eten.” In 1935 komt de familie terug naar de winkel en woning in de Peperstraat in Purmerend. Betty gaat naar de Fröbelschool aan de Kanaalstraat en daarna naar School A met hoofdmeester Delvaux en de Handelsavondschool. Dan gaat ze aan de slag op kantoor bij de Belastingdienst en bij de gemeente als secretaresse voor maar liefst vier wethouders. In 1964 verhuist het gezin naar de Van Balenstraat.
Gods geschenk
Via een contactadvertentie komt Betty in contact met weduwnaar Dirk Vlak. Op 11 mei 1983 stappen ze in het huwelijksbootje en gaan wonen in Emmen onder de voorwaarde van Betty ’de piano moet mee’. Betty: “Dirk is lasser, breed georiënteerd en goed op de hoogte van het wereldgebeuren. We maken prachtige reizen en hij is een lieve man. Voor mij een Gods geschenk.” Tussen Betty en de kinderen uit het eerste huwelijk van Dirk botert het prima. “Ik kook de gewone pot en van Dick leer ik een geweldige macaronischotel maken. Als Gea, dochter van Dirk, een keer rauwe andijviestamppot op tafel zet, weet ik niet wat ik proef, nog nooit gegeten, heerlijk.”
Groot gemis
Op 5 maart 2003 overlijdt Dirk en staat Betty er alleen voor. “Een groot gemis en een heel ander leven breekt aan. Door aanmoedigingen van vrienden en kennissen pak ik de draad weer op, volg een cursus muziek beluisteren en een cursus kunst en cultuur en ga weer schrijven. Er gaat een artikel naar de redactie van de VHP en tot mijn grote vreugde wordt het gepubliceerd. Ik krijg de smaak te pakken en vele artikelen volgen.”
Hartstikke blij
Betty heeft het prima naar haar zin in Drenthe. Mooi huis, prachtige tuin en vriendelijke mensen. “Eigenlijk ligt mijn hart op twee plaatsen, want Purmerend staat in het geheugen gegrift. Zwemmen in het kanaal en later in de Where, logeren bij opa en oma Van Dijk, tollen in de geasfalteerde Peperstaat, touwtje springen en knikkeren. Maar ook de markt en de mensen, ze komen hier in Emmen bij mij op papier allemaal weer tot leven. Ik ben inmiddels geen twintig meer, maar deze VHP- Jaarprijs geeft volop nieuwe energie. Ik ben er hartstikke blij mee.”
Wilt u op de hoogte blijven van al het nieuws in Weidevenne, Kop West, Centrum en Beemster, schrijf u dan in voor de nieuwsbrief.
