11/05/2011
COLUMN
De laatste weken heb ik kunnen genieten van al die prachtige bloesem aan de bomen die door heel Weidevenne heen staan. In allerlei kleuren en met fijne geuren. Het is te hopen dat dit nog een tijdje blijft staan. Jammer van mijn hooikoorts. Dan maar een zakdoekje meer gebruiken. Het is werkelijk een genot om tegen aan te kijken en dan moet je er wat voor over hebben. Nog in de eerste weken van april heb ik medewerkers van de gemeente groen zien snoeien terwijl ik allerlei vogels vrolijk hoorde tjilpen. Sommige struiken werden met de grond gelijk gemaakt. De gemeente zou tot eind maart snoeien zodat alles weer mooi uit kan bloeien. Maar ja, soms lopen werkzaamheden wel eens uit. Maar dat weten die vogels natuurlijk niet en trekken zich er niets van aan, ze gaan vrolijk verder met takjes verzamelen om te proberen hun nestje te bouwen. Maar dan opeens, roetsjjjjjjj nestje weg. Als de medewerkers van de gemeente tijdens het snoeien nestjes tegen zouden komen zouden ze stoppen met snoeien. Maar met zoveel geluid van die machines hoor je de prachtige vogelgeluiden natuurlijk niet. Tijdens fiets- en wandeltochten kom je allemaal vrolijke mensen tegen. Het is echt voorjaar. Soms kom ik mensen tegen die gewoon niets terug zeggen als ik ze groet. Maar nu zegt iedereen elkaar gedag. Het is te merken dat prachtig weer goed is voor de mens en zijn humeur. Laatst heb ik alvast een kijkje genomen in het nieuwe gedeelte van het groengebied Purmerland. De officiële opening is op 20 mei maar je kunt er nu al doorheen lopen en fietsen. Aan alles is weer gedacht. Het laarzenpad in het gebied is weer een flink stuk uitgebreid. En dit allemaal op loopafstand. Dan zie ik plotseling in de straat weer een wagen met aanhanger aankomen. Daarop veel tegels en zand. De zwarte grond wordt afgevoerd en de tuin wordt omgetoverd in een plavuizen vloer. Zo zie je maar, niet voor iedereen is het een genot om van de natuur te genieten.
Fons Koolbergen
