19/09/2011
Beste weidevenner,
Een poosje geleden las ik op deze website een artikel over een plakzuil in Weidevenne. Eerst dacht ik: wat moet je ermee, maar opeens kreeg ik een idee. Ik experimenteer al een poosje met het maken van geitenboter, wat ik altijd op brood kreeg bij mijn grootmoeder in Mekkeren (Oost-Groningen). Het leek mij leuk om een clubje op te richten in deze wijk om samen, bijvoorbeeld eens in de vier weken, een avond of middag geitenboter te maken.
Ik dacht ik hang een poster met een oproep op de nieuwe plakzuil, maar vanwege het slechte weer moet die poster natuurlijk wel goed vast zitten.
Ik herinnerde mij dat mijn grootvader als fervent lid van het GGG (Groninger Geiten Genootschap) altijd zelf lijm maakte om berichten op staldeuren te plakken. Het was gemaakt van allerlei geheime middeltjes, maar het werkte prima. Zelfs de gure Groningse noordenwind kon het papier niet los krijgen.
Samen met mijn man dus op naar Mekkeren om te zien of er nog lijm te krijgen was. Een oude dorpsbewoner wilde wel een emmertje lijm voor ons maken in ruil voor een paar mooie ansichtkaarten van Purmerend.
Tijdens de terugweg had ik de emmer met lijm tussen mijn benen geklemd en reed mijn man zeer voorzichtig. Alles ging goed tot we weer bij Weidevenne aankwamen. Hij nam de rotonde iets te ruim en de auto hotste over de betonbalkjes. Lekker hoor, bijna thuis en de lijm klotste over mijn knieën en droop in mijn schoenen.
Toch maar doorgezet en met aan elkaar klevende kuiten hinkelde ik op de parkeerplaats met de overgebleven lijm en poster naar de zuil, en jawel hoor: de zuil was al helemaal volgeplakt, nergens meer plek. Daar stond ik met mijn geitenboterposter en inmiddels aan elkaar geplakte knieën. Mijn man heeft mij toen naar de auto gedragen. Inmiddels is de lijm grotendeels verdwenen en kan ik min of meer weer zelfstandig lopen.
De lol om een geitenboterclubje op te zetten is er voor mij nu wel af, maar om anderen voor een dergelijke nare ervaring te behoeden verzoek ik u (of de kerngroep)te zorgen dat er in het vervolg altijd plek is op de plakzuil of op de website te vermelden dat er soms geen plek is..
Vriendelijke groeten Truus van de Weide.
De redactie van de wijkkrant kan een dosis gezonde humor wel waarderen, vandaar dit artikel van een bewoner. Wilt u ook iets kwijt aan de redactie, mail naar redactie@weidevenner.nl
Geweldig verhaal! Ik heb het al 3 keer gelezen en ik vind het nog steeds grappig. Veel plezier met het maken van geitenboter in Mekkeren.