29/05/2011
Soms zie je gekke dingen in Weidevenne. Een paar weken geleden vloog er plotseling een mooie groene papegaai langs op zeven hoog. En de laatste weken kan ik elke avond genieten van een merelconcert. Ook overdag hoor ik allerlei prachtige geluiden. Maar vorige week was er echt wat bijzonders aan de hand. Ik zit, 26 mei, voor het raam de krant te lezen toen er plotseling een heel jong koolmeesje zich vastgreep aan het horrengaas. Hij bleef heel rustig zitten. Misschien zijn moeder kwijt dacht ik nog. Ik had de ramen dicht en hij kwetterde er rustig op los. Ik zit ongeveer tien minuten te kijken toen ik bedacht om dit tafereel vast te leggen. Ik zie wel meer vogels op zeven hoog maar een jong vogeltje die zich op nog geen meter bij je vandaan vastklemt en zit te kwetteren is bijzonder. Ik sta heel voorzichtig op om in de andere kamer mijn camera te pakken. Ik maakte van een afstand wat opnamen, want je bent toch bang dat hij weg zal vliegen. Wel jammer, heel veel tegenlicht. Trouwens, of het een hij of zij is weet ik natuurlijk niet. Na nog wat minuten loop ik heel voorzichtig naar het raam. Haal de plant weg en open het raam heel voorzichtig. Het vogeltje blijft rustig zitten. Snel maak ik nog wat bewegende beelden met geluid. Na een half uur hield het vogeltje het voor gezien en vloog de wijde wereld in. Of hij zijn moeder nog heeft teruggevonden zal altijd een raadsel blijven.
Een paar maanden geleden heeft de gemeente opgeroepen om mussen te tellen in Weidevenne. Het is misschien een beter idee om alle bijzondere vogels in Weidevenne te gaan tellen. Dan gaat het pas echt een vogelaarwijk worden.
