Simon de Wit kruidenierswaren

11/12/2020

Simon de Wit aan de Dubbele buurt

Soms kom je in Purmerend dingen tegen waarvan je denkt, hé wat leuk, dat wist ik niet. Regelmatig plaatsen we op deze site een artikel uit het boek Terugblikken, verhalen over de stad en haar bewoners, van Piet Jonker, redacteur/fotograaf van weidevenner.nl. Deze keer: Simon de Wit kruidenierswaren

Simon moet als 11- jarige jongen bijdragen aan de inkomsten van het gezin. Hij huurt een handkar, koopt een paar kazen op afbetaling en vent die uit. De werkgever van zijn overleden vader leent hem dertig gulden, waarmee hij een klein winketje start in een kamer van het ouderlijk huis aan de Dubbelebuurt in Wormerveer en later een echt winkelpand aan de Zaanweg. Als Albert Heijn zijn eerste filiaal in Purmerend aan de Westerstraat opent, bezit Simon de Wit al zes winkels en in 1929 is Purmerend aan de beurt. Het voormalig pand van touwverkoper Liet aan de Dubbele buurt wordt verbouwd tot kruidenierswinkel en op donderdagmiddag 24 januari gaat de deur van de nieuwe wit betegelde winkel open.         

Geruime tijd voor de opening staan al veel belangstellenden bij de winkel te wachten en een aantal ingehuurde muzikanten zorgt voor een goede stemming. De politie moet op een gegeven moment opreden om ‘de dringende menschen’ tegen te houden en het feest gaat door tot in de avonduren. De openingsaanbieding is dan ook niet mis. Bij besteding van fl. 1,50 krijgen klanten een Vliegende Hollander (reuze ontbijtkoek) cadeau. Van heinde en verre (van Jisp tot Kwadijk) komen mensen op deze super aanbieding af.

De schipper
Cor Westerveld begint als 14-jarige bij Simon de Wit voor nog geen twintig gulden in de week met vakken vullen en het in ontvangst nemen van goederen. In het begin worden de goederen via de Where aangevoerd per schip en later per vrachtwagen. De chauffeur wordt nog jarenlang aangeduid als ‘de schipper’. Alle goederen moeten via de winkel naar boven worden gesjouwd en uiteindelijk weer naar beneden voor verkoop in de winkel. Cor: “Per transportfiets moet ik zaterdags zware dozen met boodschappen wegbrengen. Onder andere naar de familie De Lange aan de Overweersepolderdijk, en in dat polderweggetje zitten na de Destructor en het woonwagenkamp de nodige kuilen.”

Melkkoetjes
Tijdens de markt op dinsdag wordt gratis koffie geschonken in de winkel en is de roomboter in de aanbieding voor 67 cent per pond. Zeer gewild zijn de Melkkoetjes (zegels), waarmee klanten kunnen sparen voor allerhande artikelen, van vleesschaaltjes tot vliegreizen of de koopzegels voor contant geld. Vijftig gulden gespaard betekent zestig gulden uitbetaald. Bij oudere Purmerenders en op rommelmarkten zijn de wit/rode vleesschaaltjes nog steeds te vinden.

Bakkertje Out
Controle is er ook dan al. In de deur tussen winkel en trap zit een doorkijkspiegel, waardoor het personeel oneerlijke klanten in de gaten kan houden. Het zijn voornamelijk vrouwen die de boodschappen doen, maar ‘Bakkertje Out’ uit de Willem Eggertstraat, bekend van zijn in  Waterland en omstreken wereldberoemde eierkoeken, komt ook elke week in de winkel. Hij koopt dan altijd een flink aantal pakjes van de goedkoopste margarine en slechts één pakje roomboter. Out adverteert dat zijn eierkoeken  met roomboter zijn gebakken en dat klopt ook, maar wel vermengd met heel veel goedkope margarine.

Sluiting
De winkel heeft een moderne koelvitrine voor vleeswaren, maar melkproducten worden niet verkocht (wel boter kaas en eieren). Ook groente is er niet te vinden. Collega’s van Cor Westerveld zijn in die tijd onder andere Lien Dijkshoorn, Nel Dobber, Ria Baart en chef Van Trigt (later De Zwart). Hoewel parkeren pal voor de deur mogelijk is, komen vrijwel alle klanten lopend of op de fiets.

Na De Gruyter aan de Kaasmarkt in 1969 sluit ook Simon de Wit de zaak en komen Modehuis Sophie Visser, restaurant La Tortue, Gulzars Tandori restaurant en Thais restaurant Arissa in het pand.

2020

6 comments

  1. Kooyman schreef:

    Bravo voor de tekst. Ik wist hier niet van. Bedankt

  2. Map van Trigt schreef:

    Ja, het was een leuke winkel die in 1960 verbouwd was tot een zelfbedieiningsfiliaal.
    Toen is ook de moderne koelvitrine geplaatst en van hieruit verkochten wij vers gesneden vleeswaren, zoals schouderham – leverworst en diverse andere soorten. Vleeswaren werden dagelijks gesneden in de goed verzorgde snijafdeling waar ook de kaas verpakt werd voor verkoop in de koelvitrine.Toen is ook de doorkijkspiegel geplaatst in de deur naar de snijafdeling, hier heb ik diverse malen moeten ingrijpen bij diefstal van producten, vooral panty’s waren erg in trek..
    De namen van de medewerkers kloppen en ik was die chef Van Trigt! Ik kwam in 1961 op 3e pinksterdag aan en wist niet wat ik zag op de Zaanse “bokkiekoopdag”,Na Purmerend ben ik overgeplaatst naar Katwijk aan Zee en daarna naar Utrecht en nu woont ons gezin bijna 50 jaar in IJsselstein, na bij Utrecht

  3. Piet Jonker schreef:

    Dank voor de leuke reactie.

    Groet, Piet Jonker

  4. Er is een klein foutje ingeslopen, er heeft geen Lien Dijkstra gewerkt, mijn zuster Lien Dijkshoorn heeft daar op de kaas en vleeswarenafdeling gewerkt.
    het gebeurde een enkele keer dat ze een stukje van haar vingers mee sneed ☺️☺️

    1. Conny Dijkstra schreef:

      Dank u voor deze informatie. De redactie heeft het aangepast.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *