30/08/2017
Purmerend had ooit een ‘liefdesbrug’. Het Hoge bruggetje over de Weere, waar nu nog het oude postkantoor staat, werd zo genoemd omdat veel geliefden daar met een kus hun liefdesrelatie bezegelden en romantische momenten doorbrachten. De Weere is in1961 gedempt en het bruggetje is gesloopt, maar ruim een halve eeuw later worden weer liefdes beklonken (en verbroken) op de Melkwegbrug. Bij een serieuze aanval van vlinders in de buik wordt dat soms visueel gemaakt door het ophangen van een slotje aan een brugleuning. De achterliggende gedachte is de brug als symbool voor de verbinding tussen twee geliefden, vastgeklonken door een slot. Om zeker te zijn dat de band niet wordt verbroken en eeuwige liefde hun deel zal zijn, wordt daarna de sleutel in het water gegooid.
Stalen hart
Dat het niet altijd gaat zoals verwacht blijkt wel uit het grote aantal slotjes waarop de namen zijn doorgekrast. Bijvoorbeeld Robin en Noa die ruim een jaar geleden een uit de kluiten gewassen roestvrij stalen hart met de inscriptie ‘4- ever’ met twee flinke sloten aan de brug bevestigde. Een teken van grote liefde, maar nu is het hart opengeknipt en een symbool voor een gebroken hart.
Regelmatig verblijven verliefde stellen een poosje op de hoge boog en bezegelen daar hun liefde met een slotje. Ook Gio en Danielle die, ietwat verrast vanwege de aanwezigheid van de fotograaf, hun liefde hoog boven op de Melkwegbrug ‘in het slot gooiden’. Hopelijk zal het slot op hun liefde heel lang stand houden.
