Kruising Jaagweg-Jan Blankenbrug zakt weg in veen

03/02/2011

wegdek van de jaagweg, foto: Frank Reijn

Wethouder Roald Helm heeft een nieuw hoofdpijndossier op zijn bureau gevonden. De kruising Jaagweg-Gorslaan bij de Jan Blankenbrug zakt weg in het veen.

In een bericht aan de gemeenteraad geeft hij een overzicht van oorzaak en gevolg.  Maar ook wat het herstel betekent, niet in het minst wat de kosten betreft. Opmerkelijk detail is dat de fractie van de Stadspartij toentertijd al waarschuwde voor de thans geconstateerde problemen. Stadspartij wethouder Helm mag de brokken nu opruimen.

De terugblik begint bij de aanleg van de Jan Blankenbrug in 2000 ter ontsluiting van Weidevenne. De Jaagweg was een belangrijke ontsluitingsweg voor geheel Purmerend. De reconstructie en ophoging van het kruispunt volgens de ‘normale’ methode met een zettingstijd van 2 jaar werd door de gemeenteraad en het toenmalige college niet aanvaardbaar geacht.

Schuimbeton

Het bovenkantdek van de Jan Blankenbrug is op 2,15 m +NAP ontworpen. Dit hield in dat de kruising 2,40 m hoger diende te komen liggen dan de verharding van de oude wegconstructie. Omdat de ondergrond in de omgeving uit slappe en zettingsgevoelige veen- en kleilagen bestaat is destijds, op advies van externe adviseurs, gekozen voor een lichtgewicht ophogingsmateriaal, namelijk schuimbeton.

Dit schuimbeton geeft, ondanks dat het de lichtste vorm van beton is, zoveel druk op de ondergrond dat hierdoor nu de verzakkingen ontstaan. Stadspartij-raadslid Guus Jansen pleitte er toen al voor om de fundering van het kruispunt te onderheien om zo het gewicht van het kruispunt op te vangen. Zijn raad werd helaas niet gevolgd.

Onderzoek

Medio 2010 heeft er geotechnisch- en veldonderzoek plaatsgevonden naar de oorzaak van de scheurvorming in het asfalt op de kruising. Geconstateerd werd dat  tijdens de aanleg van een nieuwe bushalte naast de brug de scheurvorming, die aan het oppervlak zichtbaar is, ook in de schuimbetonfundering voorkomt. Dit wordt versterkt doordat de oostkant (Gorszijde) van de kruising gevoeliger voor zettingen blijkt te zijn dan de westzijde (brugzijde) van het kruispunt. Deze combinatie maakt dat er geen evenwicht in de constructie bestaat. Als gevolg van een aanwezig kabel- en leidingenpakket, de toegenomen verkeersintensiteit  en de fysieke eigenschappen van het lichte ophogingmateriaal kunnen deze zettingen niet opgevangen worden. Samengevat blijkt dat een combinatie van factoren van invloed is op het ontstaan van de scheuren in de wegconstructie.

Oplossingsrichtingen

Op korte termijn zal de gemeente de scheuren in het asfalt oppervlakkig herstellen. Ter plaatse van zwakke delen zal tot een diepte van 10 cm asfaltwapening worden toegepast. Deze maatregelen zullen echter een tijdelijk effect hebben.

Op langere termijn zal de gehele asfaltconstructie inclusief fundering vervangen moeten worden door een constructie van ongebonden, flexibele, fundering met asfaltwapening die de scheurvorming en zettingen van de ondergrond moet opvangen.

Wellicht zal alsnog onderheien noodzakelijk blijken, zo laat Stadspartij-raadslid Guus Jansen in een eerste reactie weten.

De maatregelen zullen waarschijnlijk niet binnen de bestaande onderhoudsbudgetten kunnen worden opgevangen. Deze zullen deel uit maken van de programmabegroting 2012 – 2015. De afdeling Stadsbeheer van de gemeente zal op korte termijn opdracht voor bovenstaande (nood)maatregelen geven zodat gestart kan worden met de (nood) reparaties aan het asfalt.

Bron: memo wethouder Helm aan gemeenteraad

1 comment

  1. Peter Hilbers schreef:

    Waarom wordt er geen gebruik gemaakt van piepschuim?

    Vele malen lichter en het drijft op het grondwater.

    Wanneer het oppervlakte ondergronds groot genoeg is, is de druk zeer klein op veen en klei.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *