24/10/2010
Column door Fons Koolbergen.
Behalve als redactielid van de wijkkrant ben ik als vrijwilliger al een aantal jaren lid van de werkgroep Verkeer en Veiligheid. Ook assisteer ik de Wijkkerngroep. Ik doe dit allemaal met veel plezier. In de werkgroep Verkeer en Veilig- heid heb ik al diverse mensen zien komen en gaan. Soms gaat iemand weg omdat het vrijwilligerswerk niet te combineren is met zijn baan en hobby’s. Maar soms gaat iemand weg omdat die de samenwer- king met de gemeente veel te traag vindt en de communicatie niet al te soepel verloopt. Dat is jammer, maar wel begrijpelijk. Je kunt daar wakker van liggen maar dat is niet goed voor je gezondheid.
Laatst lag ik heerlijk te slapen en droomde over de werkgroep. Hier zitten nog twee personen in die Fons heten, en dat is bijzonder in zo’n kleine groep. Ik droomde dat we een op- roep deden in de Wijkkrant voor nieuwe vrijwilligers. Men kon contact opnemen met de drie Fonsen. De wijkkrant was nog maar net uit, of ik werd ’s morgens vroeg uit mijn bed gebeld. Er stonden twee mensen voor de deur die ook Fons heetten. Na een week waren dat er zes! We zaten nu dus met negen Fonsen in de werkgroep, en iemand had ons aangemeld bij het Guinness Book of Records. Dit was nog nooit vertoond. Na een week hadden we weer een echte vergadering en daar bleken we toch weer met drie Fonsen te zitten. Sommige dromen zijn dus toch bedrog. Of gaat zich alsnog iemand met de voornaam Fons aanmelden en komt mijn droom alsnog uit?
Fons Koolbergen
