De Blije Buurvrouw

21/05/2022

Als bewoner van Weidevenne ben je natuurlijk enorm verwend met de natuur. Vanuit de huiskamer zie ik zomaar meerkoetjes, zwanen en eenden ronddobberen en alles staat weer in bloei of is bezig om uit te lopen. Maar ja… na twee magere jaren gaat het vakantiegevoel toch weer kriebelen. Voor manlief hoeft het niet zo nodig. Bij het woord vakantie bromt hij al ‘ik zit prima op m’n steigertje, lekker vissies vangen’. Maar als ik hem beloof dat ie ze visspullen mag meenemen naar een meer, waar hele grote vissen rondzwemmen, kijkt hij op slag een stuk vrolijker, maar laat het natuurlijk wel lekker aan mij over om alles uit te zoeken. We zijn al heel lang niet meer naar het mooie Italië geweest, dus het wordt weer hoog tijd. Joy wordt gechipt en ingeënt tegen hondsdolheid, ze vindt het allemaal prima, als ze maar mee mag. Het is toch wel bijzonder dat ze voelt dat er iets gaande is. Ze kijkt me met haar grote bruine hondenogen aan van ‘ik heb je wel door hoor, ik hou je extra in de gaten’. Als ik de zomerkleren van zolder aan het uitzoeken ben, gaat Joy er pontificaal bovenop liggen. De hele achterbank is tijdens de rit voor haar op een lekker kleedje en regelmatig stoppen zodat niet alleen zij de poten kan strekken, maar ook wij gelijk van de omgeving kunnen genieten. Manlief moet in Duitsland nog even wennen aan de snelheid. “Het lijkt hier wel een racebaan, moet dat nou zo hard, bij de volgende wegwerkzaamheden komen we ze toch weer allemaal tegen. 130 is toch een mooie snelheid, vind je ook niet?”  ‘Tuurlijk schat’, zeg ik, terwijl ik de zak met broodjes en thermoskan koffie erbij pak, ‘je hebt helemaal gelijk, maar zal ik na de volgende stop weer het stuur overnemen, dan kan jij even je ogen dicht doen’. Stiekem denk ik, kan ik eens even kijken hoe het ook alweer is als je 150 rijdt. Maar hij heeft wel gelijk bij iedere opstopping, en dat zijn er heel wat op weg naar het zuiden, kom je ze weer allemaal tegen. Als we na een overnachting uiteindelijk bij het vakantiehuis aankomen, schijnt het zonnetje en is er ruimte genoeg voor Joy om allemaal nieuwe geurtjes op te snuiven. Het Idromeer ligt zo ongeveer voor de deur, dus als het erg warm wordt, kunnen we heerlijk afkoelen. ’s Avonds met een wijntje op het balkon app ik m’n vriendin met de boodschap dat we heelhuids zijn aangekomen en vraag hoe het weer is in Purmereutel. Haar antwoord is duidelijk: “Ik vermaak me hier prima, ben naar de Kermis geweest en heerlijk naar het Twiske. Het is hier 26 graden, dus voor mooi weer en leuke dingen hoef je echt niet zo’n eind te rijden hoor.” Eigenlijk heeft ze helemaal gelijk, Purmerend heeft het, als het mooi weer is, ook allemaal. Kijk daar word ik nou blij van!
Reacties op De Blije Buurvrouw kunt u mailen naar redactieweidevenner@gmail.com

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *