Boze Buurman gerecycled

31/07/2019

Verre autovakanties zitten er niet meer in nu het uit de pot van ‘vadertje Drees’ verstrekte vakantiegeld meteen kon worden overgemaakt naar de ziektekostenverzekering. Ziek zijn kost (veel) geld, dus dan maar een goedkope en minder risicovolle vakantie in de achtertuin. Als echte Purmerender ben je natuurlijk blij dat ook in onze stad plasticafval wordt ingezameld voor hergebruik, dus voor de mooie zomerdagen de tuin opgeruimd, weg met al dat plastic rond het huis, en meteen maar milieubewust tweedehands houten tuinmeubelen uit de weggeefhoek op Facebook gehaald om in eigen tuin duurzaam van het zonnetje te genieten. Ook de plastic skibox, waar in mijn geval geen ski’s, maar tijdens vakanties naar de buitenlanden pindakaas, hagelslag en door de slager ingeblikte sudderlapjes en gehaktballen boven op de auto werden vervoerd, kon weg, want bij een tuinvakantie kan je alles lekker, vers, goedkoop en dichtbij halen. Ervoor zorgend dat mijn actie gezien werd door de buren, ‘kijk buurman eens duurzaam bezig zijn’, ging ik op pad om mijn afgedankte tuinmeubelen en skibox in de container te deponeren. Gelukkig staat er een op loopafstand, maar er ontstond toch een probleem, want wat ik ook probeerde, de stoelen en skibox pasten niet door de opening. Kernachtige uitdrukkingen hielpen niet en de hele handel toen maar weer mee terug naar huis gezeuld. Nu ben ik af en toe best wel handig, maar tuinmeubelen en een skibox heen en weer slepen naar de hoek van de straat is toch echt ‘een dingetje’. Zwaar de pest in zat ik even later in de tuin, samen met de buurvrouw mijn mislukte missie te bespreken. Na een paar koele alcoholische versnaperingen begonnen we langzamerhand te twijfelen over het recycling gedoe. Staan we misschien ’s morgens ons haar te kammen met een kam gemaakt van ingeleverde luizenkammen? Hoe meer we erover nadachten hoe wantrouwender we werden. Poetsen we onze tanden met een borstel gemaakt van voormalige kattenbakken van een asiel? Kijken we door een zonnebril gerecycled uit de ingeleverde steunzolen van ome Henk? We kregen langzamerhand behoorlijk trek en bestelden een kapsalon, patatje oorlog en een salade bij een thuisbrengservice. Het is vakantie, dus vooruit, doe maar eens gek. Bleek de hele handel in plastic bakjes en zakjes te zijn verpakt met als extra service een paar gekleurde plastic vorkjes. Buurvrouw bekeek de vorkjes, schudde het hoofd en merkte op:’die zijn misschien wel gemaakt van oude wc- brillen of een afgedankte dixie’. De eetlust was meteen verdwenen.

1 comment

  1. Marjan Buijse schreef:

    Geweldig Piet, sterk verhaal! Gewoon de gemeente bellen voor een afspraak met de grofvuil ophaaldienst, met een beetje mazzel komen ze het binnen 2 weken voor je deur ophalen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *