Boze Buurman

25/12/2020

Als echte Purmerender kijk je toch wel even vreemd op als voor de kerstdagen onze stad in een lockdown gehuld is en je min of meer veroordeeld bent tot huisarrest. Veel winkels dicht en tijdens een rondje door de binnenstad zijn ook de figuren die mij al maanden schichtig met een boog passeren, verdwenen. De stad is uitgestorven. Gelukkig roept buurman af en toe om het wereldgebeuren even deskundig en serieus door te nemen, maar nu klim ik zelf gehaast over de schutting vanwege grote vette rookwolken die opstijgen uit de keuken van de buren en de lucht van verbrande steunzolen verspreiden. Terwijl ik, met een complete wijkontruiming in gedachten, de hulpdiensten probeer te bellen, komt buurman me tegemoet met de mededeling ‘geen paniek buur, mijn vrouw bakt oliebollen. Proefbakken voor oud en nieuw, kom binnen’. Even later zit ik in een nevelige woonkamer op de bank en roept buurvrouw luidkeels vanuit de keuken ‘oliebol’. ‘Pardon, buuf, gaan we schelden?’ vraag ik ietwat van slag. ‘Nee nee’, verduidelijkt buurman, ‘ze bedoelt of je een oliebol wilt proeven. Een blik op het met uitgezakte klodders deeg besmeurde schort van buuf nodigt niet uit tot het verorberen van de traditionele lekkernij, maar ik durf geen nee te zeggen.

Gelukkig ligt Droef slaperig naast de bank en laat ik de kleffe bol met verbrande krenten ongemerkt op de grond ploffen. Droef werkt de bol onverstoorbaar naar binnen en buurman heeft het intussen over vroeger. “Weet je nog buur? Kerstbomenoorlog tussen de buurten en een enorm kampvuur met oud en nieuw. Dat kan nu allemaal niet meer, en inleveren, zodat je een deel van je investering in de boom en vuurwerk terugkrijgt, is ook uit den boze.” Droef kruipt naast me op de bank en verlost me zo van een tweede oliebol. Nog kleffer dan de eerste, maar Droef doet er zelfs zijn ogen niet voor open, hap, slik, weg. Natuurlijk hebben we het ook over het coronagebeuren en dan begint buurman toch een beetje link te worden.  “Jawel, buur, alles goed en wel, het is nu één pot ellende, maar vóór het coronatijdperk zaten ook veel mensen in de sh.. sorry, puree. Van ontslag tot voedselbank en van inwonen tot dakloos. Toen was de aandacht behoorlijk minder en klonken er geen kreten als ’samen doen’ en ‘elkaar helpen’. Nou, dan krijg je wel een andere kijk op de situatie van nu.”

Van opwinding inmiddels rood aangelopen en met gezwollen aderen in de nek hapt buurman zonder erg in een oliebol, wrijft de poedersuiker uit z’n ogen, kijkt vertwijfeld naar zijn echtgenote en probeert de bol achter mij langs richting Droef te schuiven. Opgelucht en iets rustiger gaat hij verder. “Toch zie ik ook wel humor in het hele coronagebeuren, buur. Mensen mopperen en veroordelen anderen in bijvoorbeeld drukke winkelstraten en supermarkten, terwijl ze er zelf deel van uitmaken. Er is van alles aan de hand, maar dat komt natuurlijk allemaal door een ander. Doorgaans normale en intelligente mensen snappen opeens niets van de regels of hebben een mening die zo uit een sprookjesboek zou kunnen komen. Overigens best grappig hoe sommige mensen hun verstandelijke vermogens geheel vrijwillig wereldkundig maken.”

Terwijl Droef naar verbrande krenten riekende boeren en winden begint te laten, stap ik maar weer eens op. ‘Neem een paar oliebollen mee voor thuis’ roept buurvrouw, maar ik doe of ik het niet hoor en probeer snel over de schutting te komen. Was weer een interessant burengesprek, maar dat zelf thuis oliebollen bakken, kan daar niet wat aan gedaan worden?  bozebuurman@hotmail.com.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *