24/12/2019
Als echte Purmerender kijk je natuurlijk uit naar de kerstdagen en daarna oud en nieuw. Meteen nadat Sinterklaas met de stoomboot uit Purmerend is vertrokken, beginnen de buren met het huis rondom volhangen met lichtjes. Dat is nou niet een van mijn hobby’s, maar om mijn goede wil te tonen spijker ik een kerstkrans op de voordeur. Net als ik sta te kijken of de krans wel recht hangt, komt buurman naar buiten met de vraag of ik straks hulp nodig heb met de lichtjes. Nou, nee dus, voor mij geen lichtslierten of bewegende Kerstmannen met een slee. Binnen staat een kerstboom en dat is mooi genoeg.’Mooie boom buur’, zegt buurman. Dat mag ook wel, want vergeleken met vroeger, toen je op elke hoek van de straat voor een rijksdaalder een boom kon kopen, moet je tegenwoordig een bijbaan hebben om een knappe boom te kunnen kopen. Even later bij een kop warme chocolademelk en gezellig knabbelend op een kerstkransje gaat het natuurlijk al snel over vroeger. Een kerstboom met echte kaarsjes en een emmer water met een stok en spons bij de boom om bij brand meteen te kunnen ingrijpen, en in de hele buurt lege konijnenhokken. Als we over oud en nieuw beginnen, veert buurman op, ‘weet je nog’ roept hij ‘bomenoorlog met andere wijken en op oudejaarsavond kat en muis spelen met de brandweer en politie’. Bij mij kwamen beelden van toen ook weer boven. Al vroeg op de avond een deel van de bomen in de fik steken en dan wachten op de politie (op de fiets) en de brandweer. Na het blussen en vertrek van het gezag en de spuitgasten weer een deel aansteken en dat zo een paar keer herhalen. Omdat fikkie steken op de openbare weg niet meer werd toegestaan moest de kerstbomenfik naar een andere plek. Dagenlang bomen zoeken en dan de fik erin en voetzoekers in het vuur gooien. Het vuur en de met glinsterende oogjes naar rook stinkende kinderen. Dan wordt buurman ietwat knorrig. “Opeens mocht het alleen nog als de brandweer het vuur aanstak en met de spuit in de aanslag klaarstond om bij te grote vlammen het vuur te doven. Zo was er niets meer aan.” Eensgezind stellen we vast dat het tegenwoordig, zeker in Purmerend, heel anders gaat. Niks geen kerstbomenfik, maar keurig alles inleveren en hakselen. “Nou’ zegt buurvrouw, die o denneboom, o denneboom zingend binnenkomt, ‘de kinderen zijn deze keer minder enthousiast. Niks handje contantje, maar een bon waarmee je een week later naar de andere kant van de stad moet om een paar euro’s op te halen. Nog even en het wordt bijgeschreven op de bankrekening van de ouders’. ‘Ja hoor’ roept buurman boos, ‘kan de jeugd iets extra’s verdienen, is iedereen blij met schone straten en vaart het milieu er wel bij, wordt het in een officieel jasje gegoten. Straks moet je nog een speciaal pasje aanvragen, wordt er gemeentelijke belasting op geheven en bij je inkomen opgeteld, wie bedenkt nou zoiets? Mopperend gaat buurman op huis aan en als ik nog even de stad in ga om nieuwe kerstkransje te halen, sta ik even stil bij de grote kerstboom op de Kaasmarkt. Hoeveel bonnen zou die waard zijn? Het is overigens een mooie boom, maar net als de boom op de Koemarkt en heel veel palen in Purmerend, staat hij scheef. Kan daar niet wat aan gedaan worden? bozebuurman@hotmail.com.
