19/05/2012
de speelplaats met op de voorgrond de plaats waar het bankje heeft gestaan
In de Oasestraat is een speelplaatsje met tot voor kort een zitbankje. Dat zitbankje is het onderwerp van discussie tussen de bewoners van de straat.
Een van de bewoners van het hofje, dat uit acht huizen bestaat , heeft vorig jaar een brief opgesteld, die is ondertekend door een aantal bewoners, voor de wijkmanager. De brief was een verzoek om het bankje weg te halen omdat het voor veel overlast zorgt door hangjongeren. Dit is in maart vorig jaar met enkele bewoners en de wijkmanager besproken. De afspraak werd gemaakt dat het nog even werd aangekeken, maar dat bij extreme overlast het bankje zou worden verwijderd.
Een aantal andere bewoners (de voorstanders van de bank) hebben bij de gemeente aangegeven totaal geen overlast te ondervinden van de jongeren die er soms zitten. Bovendien is, na het gesprek met de gemeente, met de jongeren gesproken over het feit dat ze sommige bewoners overlast bezorgden. Dit waren ze zich niet bewust en beloofden beterschap. Maar toen werd op een vrijdagmorgen in januari ineens het bankje weggehaald. Er is door de vijf voorstanders direct contact opgenomen met de wijkmanager, Edwin Färber. Twee weken later ontvingen zij een brief waarin stond dat de bank op verzoek van een bewoner was verwijderd en dat het hem speet dat hij hen niet had geïnformeerd. Wat deze groep de gemeente kwalijk neemt is dat ze het bankje hebben weggehaald zonder met de andere bewoners te overleggen. Nu kunnen ouders met kinderen die willen spelen niet even rustig zitten terwijl zij hun kind in de gaten houden. Bijzonder detail is dat diezelfde middag er enkele jongeren kwamen die op een speeltoestel gingen zitten….
Inmiddels heeft Clup Welzijn contact gezocht met beide groepen om met elkaar te gaan praten. Ook de wijkkerngroep is benaderd met het verzoek om of zij kunnen helpen het probleem op te lossen. Maar of dat gaat lukken is nog niet zeker. Waar een klein bankje toch groot in kan zijn.
Of…waar grote mensen klein in kunnen zijn. De jongeren wonen ook in de wijk en een goed gesprek helpt meer dan de bankjes weghalen. Als bewoners te hard door de wijk rijden, breekt de gemeente ook de straten niet open.
Wij zijn bewoners van het hofje en een fel tegenstander van het verwijderen.
Samen met andere buren strijden we er dan ook voor om het weer terug te laten plaatsen. Als u als wijkbewoner dat ook wil. Reageer dan en laat het weten. Hoe meer voorstanders hoe meer kans.
Bankjes, stoelen en tafeltjes zijn een uitdrukking van contact, gastvrijheid en warmte tussen mensen, jong & oud. Door het verwijderen veroorzaakt de gemeente juist overlast. Kinderen zullen worden aangespoord om wat “sneller“ te spelen om vervolgens door te lopen, begeleiders (vaak opa’s en oma’s!) kunnen er niet even bij zitten. Het gaat ten kost van sociale ontwikkeling.
Als je zogenaamd het kwaad wil bestrijden, haal dan niet het goede weg.
Bankjes, losse stoelen en tafeltjes in de openbare ruimte van de stad zijn een uitdrukking van welkom en warmte. Het is koud bij de speelplek in de Oasestraat. De kinderen worden sneller aangespoord om mee naar huis te gaan. De ouders en/of grootouders kunnen niet even zitten, tenzij ze dat op een speeltoestel doen. (Tot die ook op de verwijderlijst komen?) Onlangs op een mooie dag zaten er zelfs kinderen op dekentjes en badlakens op het grasveldje naast de speeltoestellen. Weg met dat gras? En als laatste kunnen we misschien ook de trottoirs oprollen omdat mensen daar op niet alleen lopen, maar soms ook met elkaar praten. Het gezien worden in de openbare ruimte, en de kortstondige contacten die daaruit ontstaan, zijn van groot belang voor de cohesie in de stad. Zo omschreef een geschiedkundige dat in de Canon van Amsterdam. Contact maken doe je niet vanuit een kantoor, maar samen op een van de vele mooie plekjes in onze stad. Zo ook in de Oase!
Het weghalen van het bankje is al een farce. Dagelijks zien we ouders met kinderen die hier spelen waarbij de ouders enige tijd konden zitten op het bankje. Het grootste probleem is echter dat een van de bewoners gereageerd heeft uit naam van alle bewoners zonder hiermee over te overleggen. De gemeente heeft dus een beslissing genomen op basis van foute informatie.
De mens is gemaakt om te zeuren. Niets is goed, tot ze zelf iets willen. Nu het bankje, volgende ronde de speeltoestellen. Waarschijnlijk hebben deze mensen geen kleine kinderen meer. De koe vergeet zelf dat hij kalf is geweest. Voor de pubers was de Disco al verknalt, voor de kleintjes begint het bij het bankje voor de toezicht op de kleine spelende kinderen. De klagers krijgen ook nog eens alles voor elkaar, en het ergste is dat de gemeente het meest luistert naar de hardst roepende mensen. De klagers bepalen de leefomgeving van anderen. Maar toen ze deze huizen kochten, konden ze op de tekening al zien dat er een speelplaatsje kwam. Zo slim zijn ze nu. Ze hadden ook even naar de jongeren kunnen stappen en hun verhaal kunnen doen,trouwens daar heeft de gemeente ook mensen voor.
Reactie aangepast door de redactie.