Gevelsteen aan het oude stadhuis

21/02/2011

foto: Piet Jonker

De binnenstad is ’s middags afgesloten voor verkeer en dat geeft gelegenheid rustig rond te kijken naar alle mooie dingen die er nog zijn. Bijvoorbeeld het oude stadhuis aan de Kaasmarkt.

In 1960 werd tijdens de stadsfeesten ter gelegenheid van 550 jaar stadsrechten door de burgerij een carillon aangeboden. Notaris Dirkzwager had zich er voor ingespannen, hij was zelfs persoonlijk afgereisd naar Brabant om bij het gieten van de laatste klok te zijn. Tijdens de ceremonie merkte raadslid mr. Lieuwen op dat nog een fraai beeldhouwwerk, bijvoorbeeld een gevelsteen, ontbrak. De notaris knoopte dat in zijn oren en vijf jaar later kwam de verrassing.

Comité Huldeblijk

In 1965 was hij een kwart eeuw notaris en werd hem in Bellevue (nu restaurant Sichuan Food) een receptie aangeboden. Het ‘Comité Huldeblijk’ had geld ingezameld voor een prachtige wortelhouten boekenkast en een doos bonbons voor zijn echtgenote. De jubilerende notaris bood als dank de gemeente een symbolische cheque aan met de opdracht voor het geld een beeldhouwwerk boven de hoofdingang van het stadhuis te laten maken door Marijke Visser uit Bergen (ook de ontwerpster van de burgemeestersketting). Na een raadsvoorstel en goedkeuring van Gedeputeerde Staten (omdat het een schenking betrof) werd het ontwerp gemaakt en ging beeldhouwer J. van Rooyen aan de slag. Eind 1965 werd het beeldhouwwerk officieel overgedragen.

Huis van de gemeente

Centraal in de steen staan man, vrouw en kind als het gezin. Links de duif met ringen die het huwelijk symboliseert, de zandloper voor de tijd en een naar beneden gestoken fakkel die het einde aangeeft. Rechts staan de weegschaal, als symbool dat in het gemeentehuis wordt gewikt en gewogen, het wetboek voor het recht, een lam voor de onschuld en vrede en een zwaard als teken van gerechtigheid. Onder de steen heeft de beeldhouwer twee karakterkoppen uitgehakt. Burgemeester mr. R. Kooiman sprak de wens uit “dat ‘het huis van de gemeente’ altijd zijn plaats zou behouden. Ook al zou de functie in de toekomst misschien veranderen.” Hij had een vooruitziende blik.

Zelf betalen

Niet lang daarna verzocht de notaris de gemeente om teruggave van de cheque. Hij bood aan alle kosten zelf te betalen. Waarschijnlijk waren de kosten lager uitgevallen dan het bedrag van de gift en een goede boekhouder laat zich zo’n buitenkansje natuurlijk niet door z’n neus boren. Wij kunnen nu nog genieten van een van de mooiste gevelstenen in Purmerend.

Piet Jonker februari 2011

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *