Bijzondere woonvormen in Weidevene

11/10/2015

DSCN2742In Weidevenne zijn veel bijzondere woonvormen, tijd om hier aandacht aan te besteden. De spits wordt afgebeten door de Karpaten. Daar wonen Patricia en Jacqueline al drie jaar in hun appartement in Weidevenne, een woonvorm van Prinsenstichting, een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Het bijzondere van de woonvorm is dat de appartementen zijn ingeleund in een woongroep, waardoor Patricia en Jacqueline kunnen terugvallen op begeleiding.

Patricia ontvangt me in haar benedenwoning en Jacqueline voegt zich bij ons. Na het interview mag ik het appartement van Jacqueline zien. Beide dames woonden voorheen samen met negen andere bewoners op Oockeshoek 7, op Kadijkerkoog, Patricia 25 en Jacqueline dertien jaar. Op een woongroep eet je samen met andere bewoners en heb je een slaapkamer. Je maakt deel uit van een groepssamenleving en hebt weinig privacy.

Rustiger
Patricia: “Het is hier rustiger, ik kan doen en laten wat ik wil en hoef geen rekening te houden met andere groepsleden. Ook ben ik blij dat ik ruzies niet meer hoef mee te maken. Ik ben zelfstandiger en ga met mijn elektrische rolstoel naar het winkelcentrum. Ik eet ’s avonds op mijn kamer, ik vind het heerlijk.”Jacqueline vertelt op de fiets naar haar dagbesteding te gaan in de Gors en Kwadijkerpark. Patricia wordt vervoerd met een rolstoelbusje. Dit is een verandering, want voorheen waren wonen en dagbesteding beide op het terrein van de Prinsenstichting.

Contact
Op de vraag of er contact is met buren, is het antwoord nee. Patricia vindt het jammer dat ze geen bekenden tegenkomt, zoals op Kadijkerkoog, want daar groet iedereen elkaar. Jacqueline beaamt dat ze het leuk zou vinden om gegroet te worden door buren: “Ik zou wel terug groeten.” Jacqueline is blij met haar appartement, dat ze heeft ingericht met veel knuffelkonijntjes en poesjes, want ze houdt van dieren. Wat ze mist aan het wonen op Kadijkerkoog zijn de poesjes, die moesten achterblijven toen ze verhuisde. Gelukkig heeft ze nu Tweety, haar kanarie. “Ik zou niet meer terug willen”, vertelt Jacqueline, “want ik was na een week al gewend aan groepsbegeleiding en mijn nieuwe huis.”

DSCN2739 DSCN2744

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *