19/06/2013
Judo veteraan Hendrik Koppe (51) uit Purmerend (Weidevenne) is afgelopen zaterdag in Parijs voor de 4e keer Europees kampioen geworden. Na een lange en harde voorbereiding bij zijn club Kodokan, maar zeker ook bij de wedstrijdploeg van Kenamju in Haarlem, begon Koppe in topconditie aan het toernooi.
Hendrik Koppe in actie met de Fransman Bigeureau
Hoewel hij meer dan nerveus aan het toernooi begon tegen de Roemeen Vulpoiu, scoorde hij al na 5 seconden een yuko, en wist de partij na anderhalve minuut winnend af te sluiten nadat de Roemeen (uiteindelijk 3e) bij een actie van Koppe zijn been pakte en reglementair verloor. Na deze wedstrijd was de spanning weg bij Koppe en had hij nog maar één doel voor ogen, namelijk de 1e plaats. De Fransman Bigeureau ging er na een waza-ari gevolgd door een houdgreep na anderhalve minuut als verliezer van de mat. In de halve finale kreeg Koppe de lastige Duitser Rebscher, die na een keihard gevecht om de pakking een ippon tegen kreeg nadat Koppe zijn favoriete techniek, een linkse Uchi-mata (heupworp) had ingezet. In de finale kwam Koppe een oude bekende tegen, de Oekraïner Andry Kostenko. Beide hadden in de finale van het EK in Lignano in 2009 al een tegenover elkaar gestaan. Beide boomlange judoka’s doen weinig voor elkaar onder en dus werd het een keihard maar uiterst sportief gevecht waarbij Koppe na de eerste en de tweede minuut een yuko scoorde met een eigen techniek en een overname van een door de Oekraïner ingezette worp. Met nog een minuut te gaan wilde Koppe geen enkel risico nemen en wist de partij tactisch uit te judoën en wist daarmee voor de 4e keer Europees kampioen te worden in de klasse +100 kg.
Koppe was zeer blij met zijn overwinning, omdat al het keiharde trainen in de laatste half jaar weer beloond werd, “Ik ben toch de te kloppen man, iedereen jaagt op me”. De prijsuitreiking werd net als op het WK weer een anti-climax. Draaide men in Miami nog het Belgische volkslied voor de meervoudig wereldkampioen, in Parijs bleef het volkslied uit. Iedereen in de hal ging staan om te luisteren, maar het Wilhelmus bleef uit. Daarom begon Koppe maar zelf te zingen. “Na zoveel eerste plaatsen zou men het Wilhelmus toch op voorraad moeten hebben!”, aldus een blije Koppe.
